Od 117 roku cesarz rzymski, adoptowany syn cesarza Trajana. Poślubił wnuczkę siostry Trajana, Wibię Sabinę. Od wczesnej młodości słuzył w armii. W 106 roku został pretorem a 107 namiestnikiem
Panonii Dolnej. 108 roku został konsulem. Brał udział w obu wojnach z Dakami 101, 105-106 roku oraz również w wojnie z Partami w latach 113-117. Po objęciu tronu prowadził wojny z Alanami w 121 roku oraz z Dakami i
Sarmatami. Ze względów wojskowych i finansowych zrezygnował z ekspansji Rzymu w Azji Mniejszej. Stłumił powstanie Bar Kochby w Judei w latach 132-135. Wiele podróżował zwłaszcza po Grecji i Azji Mniejszej. Zakładał nowe miasta i nadawał prawa miejskie starym osiedlom oraz przeprowadził gruntowną reformę podatków w armii. Zreformował kancelarię cesarską i powierzył kierowanie ną ekwitom. Nakazał zebrać prawa i wydać je w kodeksie, który obowiązywał do czasów Justyniana I Wielkiego VI wieku. Z jego nakazu wybudowano szereg fortyfikacji strzegących granic państwa, m.in:
Hadriana Wał. Wzniesiono wiele nowych budynków uzyteczności publicznej tj. termy, akwedukty, teatrym, świątynie. Odrestaurował Pantenon i Forum Augusta w Tibur ob.Tivoli. Wzniósł
willę Hadriana oraz adoptował
Antoniusa Piusa.